Yunanistanın yaÅŸadığı felaket hepimizin, insanım diyenin yüreÄŸini kanattı, yaktı.YaÅŸananlar tamamı ile felaket. Sevinenleri,Yunan halkının ve orada yaÅŸayan tüm canlıların yaÅŸadığı acıya”ateÅŸi bol olsun” diyenlere lafım yok,insan deÄŸiller , ırkçılığın bataklığında buÄŸulsunlar diyorum.
Yangın çıkarıldımı bilmiyorun, (yangın 46 yerde başlamış deniyor)çıkarılmışsa çıkaranlarıda insanlık adına lanetliyorum.
Dostlar,
PaylaÅŸtığımız bu ortak acı bana yaÅŸadığım diÄŸer acıları, baÅŸta Halepçe’yi, “elma kokulu” “gaz ile gelen,sayılı dost ile hala acılarını bir başımıza kalarak paylaşıp yaÅŸadığımız, insan iradesi ile(Saddam) yaÅŸattırılan katliamın acılarını hatırlatıyor.
Bu acıyı hissetmek için illa(Et-tırnak) Kürt olmakta gerekmiyor,insan olmak öncelikle samimi olmak yetiyor.Taziyelerde herkes ölene değil kendi ölüsüne ağlar denir, doğrudur.
Yunan halkının acısına ortak olduğumuz gibi her halkın, Myammarda yaşananlar , Filistin, Halepçe ve Enfal dahil, inanç ve etnik ayırım gözetmeden acıda ortak olmazsak, yapılan zülme beraber karşı çıkmazsak sadece kendi ölümüze, taziyelerdeki gibi ağlarız, yalnız kalırız.
Acı aynı,acılara son vermek için tek çare , ortak acıyı hisseden, duyan yürekler bir olsun.
