AY-DiN

Bir çiftçinin iyi ürün yetiÅŸtirebilmesi için: Uygun arazi, uygun tohum, bilgi ve  beceriye gereksinimi vardır.

Aydın olmak herhangi bir meslekte olduÄŸu gibi etiket takmakla olmaz. Siz kendinizi ne olarak adlandırırsanız adlandırın, toplum içinde ki davranış biçimleriniz baÅŸkalarının sizi onaylayıp kabul etmesini gerektirir. Aydınların içinde  yetiÅŸtikleri bir gelenek bir tarih ÅŸarttır. EÄŸer Türkiye toplumunu deÄŸerlendirirsek aydınların yetiÅŸmesi için ne uygun toprak ne  geçmiÅŸten süzülüp gelen tohum ne de  ellerinde büyüttükleri tecrübeli insanlar var.

Ortadoğu’da Osmanlının hilafeti ele geçirmesinden sonra var olan bilim, edebiyat ve felsefe alanında otorite olmuş insanların bu dönemden sonra yetişmediğini görürüz. Örnek olarak: İbni Haldun, Piri Reis vs..

Osmanlı’nın halifeliği devralmasından sonra hayatın her alanını kontrol eden iktidar hiç bir biçimde devlet çıkarlarına uygun olmayan hiç bir şeye müsade etmemiştir. Osmanlıda yapılan her <<reform>> ordunun ayaklanmasıyla olmuştur. Yani devletin en otoriter kurumu devleti kabuk değiştirmeye zorlamıştır. Böylesi bir ortamda aydınların fonksiyenel olması daha doğrusu birilerinin aydınlanması mümkün değildir.  Osmanlı döneminin en <<aydınları>> devletin bursu ile okutulan ve çoğu asker olan -Jön Türkler-dir. Devlete ve yerleşik düzene yüzde yüz güveni olan bu insanların tek derdi -Sultan-dır. Eğer devlete, onun kurumlarına , onun yönetme yönlendirme ideolojisine karşı değilseniz ve dahası islamiyet gibi bir dinin gönüllü havarileri ve de ordu mensubu iseniz toplumun vicdanını tutan aydın olmanız mümkün mü???

Osmanlı da var olan bu gelenek yeni kurulan Türkiye Cumhuriyetinde de aynı biçimde devam etmiştir.

Daha kötüsü yapılan harf devrimiyle toplumun çoğunluğunu var olan, kısıtlı da olsa var olan bilgi birikimine erişmesi engellenmiştir.

GeçmiÅŸe küfür yeni devletin ulusal, dinsel  ve geleneksel kıyımlarına alkış tutmak yaratılan yeni tarih tezine alkış tutmak deÄŸiÅŸmez lider Mustafa Kemal’e kayıtsız ÅŸartsız itaat aydın olmanın ölçüsü sayılmış.

İlerleyen yıllarda sol ideoloji ile tanışınca Türkiyeli okur yazarların çoğu katıksız milliyetçi olan Türk milliyetçisidir.

Çevirmenler tarafından tercihen çevrilen ve genellikle Rus milliyetçiliğinin bir versiyonu olan sosyalizmi kemalizmle sulandırarak aydınlık iddasında bulunmuşlardır. Bunlar kemalizmin Kürdistanda ki katliamlarına onay veren kemalizm dışı, her türlü toplumsal düşünce biçimine düşmanlık eden ve devletin bunlara yaptığı her zulme onay veren ve ordunun her cuntasını ilerici gören bir avuç zavallı!

1980 cunta mahkemelerinde hala Türk ordusunun 1960 anayasasını savunan, bu çirkin anlamsız düşüncelerini Kürt okur yazarlarına da bulaÅŸtıran  sizler aydın mısınız???