Gezi Notlarından ( Pirmam)

 Bir sürü kitap okudum, Doğu, Batı Edebiyatı, sosyoloji, tarih. Türkoloji mezunu oldum, Türkçeyi öğrendim. Bazen kütüphanelerden çıkmadım. Yunus Emreyi, Hacı Bektaş Veliyi okudum, Dadaloğlu, Karacaoğlanı sevdim.

Ancak bildiğimi sanıp da bilmediğim , anladığımı sanıp da anlamanın kıyısından bile geçmediğim, diller, tarihler , kültürler ve yurtlar varmış.

Bu yurtlardan biri Pirmam.

Hewlerden çıkınca ipince bir hat gibi uzanan kıvrımlı ve özenle yapılmış yollardan yukarılara doğru çıkarsınız. İçinizi temiz bir serinlik kaplar.
Gözünüz gönlünüz açılır.

Sonra karşınıza bir tabela çıkar ok işaretiyle "Sere Bılınt" Diye bir yer işaret eder. Burası neresi, ne anlama geliyor diye bir soru sorduğunuzda bilincinizden önce kalbiniz kelimenin en özel anlamını fısıldar, "Eğilmeyen Başlar" manası kalbinizden bilincinize yol alır. Ve gözleriniz 

, aklınız ok işaretini takip eder.

Çıplak tepelere kurulu kocaman bir gövdenin mağrur, göğe erişecekmiş hissini veren gönül ülkesinde gözünüz gönlünüz kalır.

Ve sonra Pirmam, yani Selehadin Kenti sizi alıp götürür. Hüzünlü ama bir o kadar maÄŸrur. Selehadin Eyyubi’nin cesur, adil ve muktedir olan sesi yankılanır. ErmiÅŸlerin, derviÅŸlerin ayak izlerini görürsünüz. Tarihin en insan sayfalarında bekliyorlar ve kutsal bir fısıltı gibi inceden inceye konuÅŸuyorlar.

Pirmam güzel bir ata diyarı.

Åžaklawa, Amediye ve Geliya Zavita
Ve gönül ülkesi, masal diyarı öyle böyle değil güzelliği, özelliği ; dağın boynunda inci bir gerdanlık gibi duran, güneşin şavkıyla aydınlanan, suyun, toprağın bereketiyle can bulan, geçmişin kudreti ve metanetiyle geleceğe yol alan sabır ve metanet ülkesi, ülkem, Tanrının bir armağanı, sesi nefesi.

Ve Barzan

Bazen coğrafya insanı, insanlığı doğurur, bazen de insan koca bir coğrafyayı doğrur. Yer olur, yurt olur koca bir ülke olur.
Bir duygu ki anlatılmaz. Ana sütü kadar helal , Tanrı kelamı kadar kutsal ve blr ses doğar kalbinizin en merkezi yerine.
” Öyle güzel, öyle özel yaratıldın ki iflah olmazların kadim hasetliÄŸine, hışmına uÄŸradın, iblisin kibriyle yaktılar, yıktılar ; özüne, sözüne göz koydular, el uzattılar, beÅŸerin aymazlığına raÄŸmen yine uygarlığın beÅŸiÄŸi oldun.” hükmü doÄŸar kalbinize
.
Ve Korek Tepesi
dağ konuşur, taş konuşur , toprak, yer olur ; yurt olur iflah olmazların üstünde direnç olur.

Åžairin deyimiyle

” Ol sevda ki bizde bir murattır
Yılgınlığa karşı hep direnci söyler… “