Defter büyük hesap kabarık Paşa/ Haliye Donmuş globalkalem.com
YıI 1980, 10 yaşındaydım elektriÄŸi ve suyu olmayan köyüm de, araba aküsüyle çalışan siyah beyaz tv ekranında izlemiÅŸtim seni, Her ÅŸeyin siyah beyaz olduÄŸu, gri binaların bütün renkleri öldürdüğü bir sabahta açtım gözlerimi , o tiz sesin hala kulağımda…
Çeşme de içme suyu alabilmek için bahçe avlusuna çıktığımda dibçikle eve gönderildiğim gün den beri seni hiç sevmedim.
Radyolar da netekim, diye bağırarak her gün bir tekimizi götürüyordun…
Annemle oturup aÄŸlaÅŸan komÅŸu teyzelerimin ” bu çocuÄŸu okula gönderme O’ da anarÅŸist olur sonra devlet O’nu öldürür. ” DenildiÄŸinde korkarak okula gittiÄŸim günleri hiç unutmadım.
Gecenin zifiri karanlığında annem gaz lambasını endişeyle söndürürken, sokağımda köy öğretmenin köy imamının elleri bağlı acı feryatlarla götürüldüğü geceyi beleğim de hiç silemedim.
Ne tesadüf ki 1984 ‘ te okuluma geldiÄŸin de, Seni karşılama görevi bana düşmüştü. Halk oyunları ekibinde davul zurna eÅŸliÄŸinde senin karşın da oynamak bana neÅŸeli gelmemiÅŸti. Merasim alanında çenem de tutup gözlerime baktığında ”cin gibi bakıyor ”dediÄŸin de duyduÄŸum korku iliklerime iÅŸlemiÅŸti.
Yanağımın bir celladın eliyle okÅŸandığını o gün fark etmemiÅŸtim…
Dün televizyon ekranlarında yine seni izledim.
Ne büyük trajedi, ne büyük komedi seni alkışlayanlar, seni kurtuluÅŸ olarak görenlerin hepsi senin ölümüne alkış tuttular. CHP ‘ nin ‘’milletçe alkışlıyoruz’’ sloganı sanki senin için uyarlandı.
Kültürümüzde ölüye saygı var, ölen birinin ardında konuşulmaz hesap kapatılır.
Ama, seninle görülmemiş o kadar açık hesap varken, hesabın üstü kalsın diyemedi kimse
Ölünün arkasında küfür edilmez bizim kültürümüzde.
Ama; Halen yaÅŸamımızı etkileyen o ÅŸizofreni beyninle çıkardığın yasalarla, bu gün bir benzerine koltuÄŸu devir ettiÄŸin insanın eliyle, Erdal Eren’lerin benzeri yaÅŸanıyor. Ali Ä°smail Korkmaz, Berkin Elvan, Ethem Sarısülük aynı zihniyetle öldürülürken hesap hiç bir zaman kapanmayacak… PaÅŸa
Cumartesi anneleri evlatlarının dirisinden vazgeçip, ellerinden kalan tek bir fotoÄŸrafla yıllardır ölülerini arıyorlar, Meçhule giden evlatların adresini bereberinde götürdüğün için , hesap kapanmaz PaÅŸa…
Güzel Ãœlkemi karanlığa boÄŸarak, ne kadar aydın insan varsa, kendi hatıra ormanına gömdüğün için nesilden nesille borç defterin dolaÅŸacak PaÅŸa…
Diyarbakır cezaevinde; Onurun ve haysiyetin kayboluÅŸunun çığlıkları arasında öldürdüğün insanlığın izleri halen varken , küfür kifayetsiz kalır PaÅŸa…
Türbanlı kardeÅŸlerime, aÄŸzını ÅŸapurdatarak hakaret ettiÄŸin günlerin devamıdır bu gün, Makara’ ya Bakara diyen ve o gün seni alkışlayan ÅŸakÅŸakçılardır yine bu günü alkışlayanlar. Defter büyük hesap kabarık… PaÅŸa,
Evet, kültürümüzde ölen biriyle uğraşılmaz hesap sorulmaz.
Sen yaşamları zindana çevirirken, bizler birer çocuktuk sadece olanları boş cd ye yükledik.
Şimdi tekrar tekrar izliyor, küçük bir karede adalet arıyoruz. İnsanlığın öldürüldüğü ipuçlarını takip ederek meydanlarda haykırıyoruz.
Dün senden hesap sorması gerekenler bu günkü ortaklarındır. Ä°nsan yürüdüğü yolda bir adımlıkta sevgi izi bırakmalı, attığımız her adımda kanlı ellerinizin izleriyle rastladıkça hesap kapanmaz PaÅŸa…
Senden ÅŸimdi ki PaÅŸa’ ya kalan tek mirastır kan ve vebal…
Her gün çürüyerek yeniden yeşeriyoruz acılarımız bir türlü kabuk bağlamadı biliyor musun paşa!