Siyasal ayrışmalarının daha çok ‘kadroların’ çoÄŸunun “içeride” olduÄŸu dönemlerde yaÅŸanması herhalde rastlandı deÄŸildir. Aytekin Yılmaz, İçimizdeki Hapishane; Labirentin Sonu’nda siyasi mahkümluÄŸun ne çetin bir hayat olduÄŸunu anlatırken, “içerideki” hapishanelerin nasıl yaratıldığını, nasıl iÅŸlediÄŸini ve mapusların neler yaÅŸadıklarını ders alınması gereken bir insanilikle anlatıyor.

“İçimizdeki Hapishane Labirentin Sonu, bu derin acılı, ürkütücü trajediyi, onun en yoÄŸun biçimde yansıdığı “siyasi hapishane”lerde yaÅŸamış, bu noktadan çıkış umudunu yitirmeyerek ve o çıkış yolu için vicdanımıza ve aklımıza çaÄŸrı yapan bir insanın tanıklığıdır. Bu sorunun dışımızda deÄŸil, içimizde, yüreÄŸimiz ve aklımızın bir sorunu olduÄŸunu, burada çözüleceÄŸini bilen ve inanan bir tanıklıktır bu.”