14-Temmuz-1982 inkarın, ihanetin, yok oluşun aynı zamanda direnişin, zaferin, var oluş için yıllar sonra yeniden yakılan meşalesinin tarihidir.
5nolu ceza evi denen cehennemde yapılan iÅŸkencelerin, faÅŸizmin iÅŸlediÄŸi insanlık suçlarını duvarların ötesine, Türkiyeye ve Dünyaya “tekrarı olmasın” diye duyurmak için tek çare olan canlarını veren tutsakların destansı tarihidir.
MAZLUM DOĞAN Nevruz gecesi yalnız kaldığı hücrede tutuşturduğu üç kibrit ile meşalenin kıvılcımını kendini asarak yaktı. FERHAT-NECMİ-MAHMUT ve EŞREF kendilerini tutuşturup meşalenin ateşine canlarını katıp güçlendirdiler.
Ä°nsanlık onuru için faÅŸizme karşı direnip can verme yarışında sırasını beklediÄŸi için sabırsızlanan KEMAL PÄ°R-HAYRÄ° DURMUÅž-AKÄ°F YILMAZ , ALÄ° ÇİÇEK ve ORHAN KESKÄ°N meÅŸaleyi alıp hiç bir talep öne sürmeden”halkıma borçluyum”diyerek ölüme yattılar.
Günbe gün eriyen bedenleri ile acıya açlığa , sabır ve inançla direnerek insanlık tarihinde faşizme dur diyenler arasında tarihte onurlu yerlerini aldılar.
Bu yiğit,yurtsever insanların can vermeleri sayesinde 5 nolu zindanında ayaklar altına alınan ulusal ve insanlık onurunun çığlığı zindanın duvarlarını aşabildi. Bu yiğit insanlar sayesindedirki mazlum bir halkın var olma mücadelesi tutanaklara geçirilebildi, siyasi savunmalar yapılabildi. Bu yiğit insanlar sayesindedirki 12 Eylül faşizminin nedenleri ile gerçek yüzü ortaya kondu. Bu yiğit insanlar sayesinde onları örnek alıp meşaleyi devralanlar 83 Eylül ölüm orucu direnişini zaferle sonuçlandırdılar.