Elbette ki biz de isteriz dünyadaki bütün halklarla kardeşçe yaÅŸamayı. Biz de isteriz düşmanlarımız az olsun.Dostlarımız daha fazla. Biz de isteriz,sabah akÅŸam Kürd kimliÄŸimizden dolayı hor görülmemeyi. TaÅŸlanmamayı. Hizmetçi gözü ile deÄŸerlendirilmemeyi. Biz de isteriz dünyanın her hangi bir yerindeki bir insanla,eÅŸit koÅŸullarda saygı görmeyi. Önemsenmeyi. Biz de isteriz,bizi her görenin ”Bizden biri” diye tabir edilmeyi. Ä°ÅŸte ”Kıronun teki” diye aÅŸağılanmamayı. Biz de isteriz iÅŸi bizimle bittikten sonra,kullanım süresi dolmuÅŸ bir mal gibi kenara atılmamayı.
İşte bunları istemekle,OLMAK ayrı şeylerdir. Bunların OLMAK kısmını ancak ve ancak devlet olmakla elde edersiniz.
Bir ailede yetişkin birinin artık kendi ayakları üstünde durup yaşamını idame ettirerek, anne-baba azarından ve baba parası ile geçinmekten kurtulup özgür ve bağımsız,kendine yeten bir aile kurmak gibi bir şeydir Devletleşmek.
Ayrılıp devletleştiğimizde diğer halklara düşmanlık gütmek gibi bir niyeti yoktur Kürdlerin. Çünkü evinden ayrılan yetişkin gibi babası annesi ve kardeşleri ile dostlukları ve yakınlıkları devam eder. Bizde isteriz Komunizm koşullarında sınırların olmadığı bir dünyada her kes ile dost yaşamayı.
Ama Orta-DoÄŸu coÄŸrafyasında geçmiÅŸi kirli,kan-revan ve barbar,kafa kesme,kazığa oturtma,insanları kuyulara doldurma,yaÅŸam garantisini ”Kan Görme ve Kan dökme” temelleri üzerinden yükselten,yaÅŸamlarında insanlığa hizmet babında hiç bir icad’a imza atmamışlar ile bir arada yaÅŸamayı tavsiye etmek,”hadi gidin Allah belanızı versin” gibi bir ÅŸeydir. Kabus görmek gibi bir ÅŸeydir.
O Halkların bir arada yaşaması öğretisi,birbirlerine saygı duyan,haksızlık etmeyen,birbirlerinin başarısını kutlayan,yardımlaşmayı seven,yaşam temelinde hırsızlık,sahtekarlık,yolsuzluk,rüşvet ve adam kayırma,kan dökme olmayan,dine,dile ve inanca saygısı olan toplumlarda geçerli olan bir öğretidir.
Etrafımızda böyle bir toplum yok ki birlikte kardeşçe yaÅŸayalım. Belki tam kardeÅŸlik bağı olmaz ama düşmanlık da beslemeyiz. ”Adam olun öyle gelin”diyerek iÅŸi zamana bırakırız. Arkanızı döndüğünüzde sizi arkadan bıçaklayacak milyonlarca ”Brütüs” var ortalıkta.
Bu güne kadar hiç egemen olmadığımız ve hep horlandığımız için ”egemen olmak nasıl bir ÅŸeydir” onu da bilmiyoruz.
Ama acı ve keder bütün kötü yönlerimizi törpüleyip,acımak ve sefkat gibi duygularımızı çoğalttığı için,bu güne kadar Kürdistan´ın hiç bir yerinde ne bir Türk,ne bir Arap ne de bir Fars,ne taşlanmıştır,ne aşağılanmıştır,ne saldırıya uğramıştır ne de öyle oldukları için fiili bir ayrıma uğramışlardır.
Bunun darısı Kürdlerin başına diyerek ”Da ku serbest nebı Kurdıstan/ her dem sergéji nabı ravestan” ÅŸeklinde bitirelim konuyu.
Süleyman Güney/Diyarbakır