Medeni Ayhan Kürt hareketlerini değerlendiriyor

Medeni Ayhan / KCK Yürütme Kurulu üyesi Mustafa Karasu nun ANF ye verdiği röportajında,” Aşırı milletvekili sayısı istemeleri ve AKP ile Güneyli Güçlerin ittifakın yapılmasını istememesi nedeni ile ittifak çalışmalarının sonuçsuz kaldığını“ açıklaması üzerine, 07 06 2018 tarihinde Rudav ve diğer Kürt internet sitelerinde; ”Kürt Partileri Karasu’ya yanıt verdi” başlığı altında yayımlanan ortak deklarasyonlarında ise; ”Mustafa Karasu doğru söylemiyor. Kürdistan Seçim İttifakı hiçbir zaman HDP ile milletvekili sayısı konusunda pazarlık yapmadı. Siyasi Protokolü ve pratik çalışmalara ilişkin ilkeleri önemsedi. Mustafa Karasu söz konusu protokoller konusunda sadece uzlaşıldığını, ama bunların imzalanmadığını biliyor mu?

HDP nin Ankara da açıkladığı seçim beyannamesinde üzerinde ulaştığımız maddelere yer verilmediğini, milli değerlerimize vurgu yapılmadığını biliyor mu?” şekilindeki yanıtlarını değerlendirmeliyiz. HAK PAR ın ise daha ittifak çalışmalarının başlangıcında bunlarla birlikte hareket ederken, daha sonra kendisini çekerek; ”Bağımsız adaylar çıkaracağız.” Diyerek çekilmişti.

31 03 2019  tarihinde yapılacak yerel seçimlerinde adı geçen tabela partilerinin aklına yeniden ittifak ve  birliğin gelmesi, üstelik dehşetengiz derecede birlik tutkunu olmaları nedeni  ile  HDP seçim beyannamesinde yine ulusal taleplere vurgu yapılmamasına ve işbirlikçi çizgisini esas almasına rağmen, DDKD, KKP (ÖSP), Demokratik Cumhuriyetçi Kürt Kemalistleri ile Türk Kemalistlerinin Türkiyeci partisi HDP in bileşeni olmaya devam ederken, Setaç Buçak ın Kürdistan Demokratlar Platformu(KDP-BAKUR), Mehmet Emin Kardeş in Kürdistan Demokrat Partisi-Türkiye(KDP-T), Adem Özcaner, Sıtkı Zilan ve Ayetullah Aşiti nin Kürdistan İslam Hareketi(Azadi) ve 2018 genel seçimlerinden 2 ay sonra  Azadi  nin iç bölünmesi/ayrışması üzerine  Ahmet Kaya ile Murat Özdemir in arkadaşları ile kurdukları İnsan ve Özgürlük Partisi “ittifak ve birlik” söylemi üzerinden daha taklacı güvercinler olarak öne geçtiler.

Bu tabela partilerinin ve başlarını çeken tellallardan her birinin kendisi, yada oğlu veya karısı, yahut da bağımlısı olan  arkadaşı adına belediye başkanlılığı adaylığı koltuğunu kapma karşılığında demokratik cumhuriyetçi İrtifak ve birliğe bakılama atlamış olmalarını, geçmişte demokratik cumhuriyetçilere getirdikleri ağır eleştiriler ve bunların ulus dışı çizgisine karşı “alternatif” olma uydurmaları  ile birlikte değerlendirerek; basit gerçekliklerini, sahte ve sözde “siyasi  alternatifler kurma” söylemleri üzerinden, halkı aldatan birer tip olduklarını  görmek gerekmektedir.

Adları  parti olan, ama özünde parti olmayan ve hiçbir zaman da parti olamayacak bu sahte alternatiflerin başına geçen kişilerden kimisinin, güneyde para topladıktan sonra topladığı para ile genel merkez olarak kullanılan daireyi satın almış olmasına rağmen, ailesinin özel  mülke(mirasa) dönüştürdüğü, kimisinin büyük sermayeli Şirket ve holdinglerin ihale alması için parti yöneticiliği sıfatını kullanıp aracılık yaparak Şirketlerden komisyon aldığı, kimisinin kendisi adına, iş  ortağı adına, akrabaları adına olan ticari işlerini  yürütmek ve ihaleyi ailelerine almak için siyaseti / siyasi sıfatını kullandığı, kimilerinin güney yerine, yada güneyin yanında kuzeydeki demokratik cumhuriyetçilerin yardakçılığına da soyunarak; kendisi veya aile fertleri için milletvekili ve belediye başkanı adayı olduğu aşikardır.

Kürdistan ın güneyindeki KDP, her zaman bulunduğu alanda başat güçtü, hala da öyledir. Buna karşın 1980 darbesi öncesinde Kuzeydeki KDP  içinden KUK Örgütünün ortaya çıkmaya başlaması üzerine, Kuzeydeki KDP tasfiye sürecine girdi. 1980 darbesi gerçekleştiğinde ise Kuzeydeki KDP nin örgüt niteliği kalmadı. 1990 lı yılların başında Kürdistan nın güneyindeki KDP siyasi iktidar ve ekonomik güç olmaya başlayınca, Kürdistan nın kuzeyindeki KDP mezarından çıkarılmak istendi.

Ancak ölenin yürüyüp koştuğu, kitlelerde sinerji ve enerji yarattığı, çekim gücü olduğu görülmemiştir/ görülmeye cektir.  Bugün Kuzey Kürdistan da  KDP adı ile çok sayıda parti  bulunması, esasen bu yapıların başını çeken bireylerin, kişisel manevi tatminleri yanında, maddi ihtiyaçlarının aracı olabilecek birer yapıya ihtiyaç duymasından kaynaklanmaktadır. Gerek 3-4 adet KDP  nin ve gerekse de bu yazımızda eleştiriye konu ettiğimiz diğer tabela partilerinin parti nitelikleri olmadığı gibi, özellikleri nedeniyle ilerde de partileşmeleri olanaklı değildir. Bu yapıların başındaki  telal başları da gerçek anlamda parti niteliği taşıyan bir partinin kurulmasını da istemediklerinden, Kürdistani bir partinin kuruluşu önünde devlet ve demokratik cumhuriyetçilerden sonra üçüncü engeldirler. Gerçek bir Kürdistani parti bu tipleri bitirir, kenara atar.

Çünkü bu tabela partilerin başını çekenler,  mücadele ve dava adamı niteliği taşamamaktadır. Tamamı kendilerinin ve ailelerinin tatminleri peşindedir, aileye ve aile çıkarına kökten bağımlı, aileyi ve kendisini korumacı tiplerdir. Tamamı kendi tatminlerinin peşindedir, siyasal anlamda ilkeleri, değer yargı sistemleri, çizgi bağımsızlıkları yoktur. Her biri ayrı bir siyasi tüccardır. Kürdistan Ulasal hareketinde siyasi tüccarlara değil, dava adamlarına ihtiyaç vardır.

Elbette güncel olması neden ile 31 03 2019 tarihinde yapılacak yerel seçimler sürecinde ulvi olan ;”İttifak ve birlik “ adına tabela partileri ile genel telal ve genel siyasi  tüccarlarının(yani genel başkanlarının) pratiklerinden başlayacağız.Bunların hiç biri yurtsever değildir, çünkü bir yurtsever koltuk karşılığında tükürdüğünü yalamaz. Demokratik cumhuriyetçiliğe benim yanımda tükürdüklerini  biliyorum, koltuk karşılığında tamamına tükürdükleri yalatılmıştır. Bunların hiç biri yurtsever değildir,  çünkü bir yurtsever;  yurtsever olmayan bir parti ve yurtsever olmayan bir programla ittifak ve birlik yapmaz. Bunların hiç biri yurtsever değildir. Bir yurtsever kendisini adama değerleri ile hareket eder, her zaman ne verebilirim diye sorar,  bu tipler gibi;”ne alabilirim ne yiyebilirim ne elde edebiliriz” sorusunu kendisine soramaz. Bu soruların sorulduğu beyin ve yerde yurtseverlik olamaz. Bu soruların soruldu yer ve beyinlerde siyasi tüccar ve telal olur.

Bu tabela yapılardan “Kürdistani partiyiz” diyenlerin hiçbiri Kürdistani nitelik taşamamaktadır. Dört sömürgeci devlet arasında bölünen sömürge Kürdistan da Kürdistan olmak için nihai olarak Kürdistan nın dört parçası ile birleşmesini,bağımsız olmasını esas almak zorundadır. Bu makalede eleştiriye konu ettiğim tabela partilerinin tamamının programında bağımsızlık stratejisi yoktur.

Bir partinin Kürdistani olabilmesi için parti teşkilatını kurulacak Kürdistan Cumhuriyetinin küçük çekirdeği ve embriyonu olarak örmek zorundadır. Bu niteliği taşıyan herhangi bir parti yoktur. Kürdistani parti ve birey olabilmek için entegrasyoncu çözüm biçimlerini tamamını red etmek ve kesin kopuş stratejisini esas almak zorunludur. Kürdistani partiler seçimden seçime milletvekili pazarı ve belediye başkanlığı pazarı kurulurken ittifak ve birlikten bahsedip, bu kavramları kirletip alet etmezler. Kürdistani partiler Türkiyeli ve Türkiyeci partilerle ittifak yapmazlar, Kürdistani partilerle ittifak yaparlar. Kürdistani partiler sömürgeci devletin parlamento seçimlerine kene gibi yapışmazlar, Kürdistan meclisini filen kurup ayrı örgütlenmeyi derinleştirirler. Bu tabela partileri Kürdistani Partinin kuruluşunun önünde engeldir, her biri ayrı ayrı bilinçleri kirletme araçlarıdır, Kürdistani partiyi söylem düzeyinde kullanıp entegrasyoncu yapılarını gerçek anlamda bir Kürdistani partinin kuruluşu karşısında kullanmaktadırlar. 

Devam edecektir: