Bir Parti Bir Karar Bir Kurye…
Sevgili dostum, yoldaşım Eşref Engin’i Van da ki nalburiye dükkânında ziyaret etmiş, yılların özlemiyle koyu bir sohbete dalmıştık. Sohbetimiz devam ederken, yaşlıca biri dükkândan içeri girmişti. Geleni tanımıyordum. Eşref, saygıda kusur etmemiş geleni oturtmuştu. Halini hatırını sorduktan sonra sohbetimize kaldığımız yerden devam etmiştik. Biz sohbet ederken gelen amcanın tüm dikkatini bana verdiğini fark ettim. Sohbetimize müdahale etmeden pür dikkat dinliyordu. Bir ara Eşref’e,
“Bu genci tanıyamadım?” diye sordu. Eşref’ te,
“Rahmetli Faqi Hüseyin amcanın oğludur.” dedi. Bunun üzerine Amca yerinden kalkıp bana sarılarak öptü ve,
“Dostumun oğlu.” dedi. Amcanın bana sarılıp öpmesi ve ‘Dostumun oğlu’ demesi beni ve Eşrefi duygulandırmıştı. Ortamda yoğun duygusal bir atmosfer oluşmuştu. Artık Eşref ile olan sohbetimiz bitmiş ikimizde amcayla konuşmaya başlamıştık. Konuşmalarımız aile ve babam üzerine gelince amca,
“Ferhat, dur. Sana bir anımı anlatayım. Bunu kimse bilmez. Benimle de mezara gitmesin” dedi,
“TKDP, Sait Elçi’nin ölümünden babanı sorumlu tutuyordu. Bu nedenle babanın infazına karar verilmişti. Van ve çevresindeki TKDP’nin kuryesi ben olduğum için kararı babana tebliğ etme görevi bana verilmişti.”
Bunu söylerken o günü yeniden yaşıyor gibiydi. Kısa bir duraklamadan sonra söze kaldığı yerden devam etti.
“Böylesi bir kararı tebliğ etmek benim için çok zordu. Van’dan Tatvan’a kadar verilen kararı nasıl tebliğ edeceğimi çok düşündüm. Bu seyahat benim en zor seyahatimdi. Bu düşüncelerle Tatvan’a vardım. Günlerden pazardı. Babanın pazar günü evde olacağını düşündüğümden direk evinize gittim. Zile bastım. Bana kapıyı anneniz açtı. Güler yüzü ile beni eve davet etti. Bende,
“Faqi’yi görmem gerekiyor. Evde mi?” Diye sordum. Annen,
‘Evet. Evde şuan bahçede lütfen içeri buyurun.’ Deyince içeri girdim.
“Evinizin arka kapısından bahçeye çıktım. Faqi beni görünce önemli bir olay için geldiğimi anlamıştı. Biraz sohbet ettikten sonra babana partinin kararını sana tebliğ etmem gerekiyor dedim. Feqi biliyorsun parti kararları bir partiliye tebliğ edilirken başka bir partilinin bulunması gerekiyor. Onun için bir partili arkadaşa haber ver gelsin ki kararı tebliğ edebileyim. Baban bize çay hazırlığı yapan annene seslenerek yanımıza gelmesini söyledi. Bende Faqi’nin Rabia hanıma bir partiliyi çağırmak için seslendiğini sanmıştım. Anneniz geldiğinde babanız annenize oturmasını söyledi. Bana da dönerek. ‘Buyurun sizi dinliyoruz.’ Dedi.
“Faqi Biliyorsun, bir parti üyesi şahitliğinde kararı tebliğ etmek zorundayım. Rabia ablaya söyle gidip bir partiliyi çağırsın dedim.” Faqi,
‘Rabia yeminli parti üyesidir. Onun şahitliğinde bana kararı tebliğ edebilirsin.’ Dedi.
“Faqi kanımca kararın ne olduğunu biliyordu. Ancak benim söylememi bekliyordu. Bende,
Parti Sait Elçi’nin ölümünden seni sorumlu tutuyor. Bu nedenle parti senin infazına karar verdi. İşlerini toparla, çocuklarına bir gelecek hazırla. Çünkü bir ay sonra karar infaz edilecek dedim.”
Annemin parti üyesi olduğunu o gün öğrendim. Benim için cidden sürpriz olmuştu. Merakla kurye amcamıza babamın bu karar karşısında tavrı ne oldu, ne söyledi? Diye sordum.
“Babanız kararı olgunlukla karşıladı. Hiçbir tepki vermedi. Saygıyla karşıladığını ancak
‘Keşke düşman kurşunu ile öldürülseydim. Benim yapacak bir hazırlığım yoktur partim çocuklarıma sahip çıksın’ dedi.
Annemin tavrı nasıl oldu diye sorduğumda.
“Anneniz tam bir partili Kürd kadını gibi kararı olgunlukla karşıladı. ve
‘Kürdistan sağ olsun ama bilin ki Faqi’nin bu olayla hiçbir alakası yoktur. Çocuklarıma da ben sahip çıkarım’ dedi.
“Sizin evden ayrılırken bu muhteşem karı kocaya içten içe saygım artmıştı. Parti ve Kürdistan davasına bağlıkları karşısında gözyaşlarımı tutamamıştım…”
N.Ferhat Sağnıç