SELF DETERMÄ°NASYON !!
” Ulusların kaderlerinin tayin hakkı ”
Bu kavramı iyi algılamak çeşitli tarihi süreçlerde o günkü koşullara göre yorumlayıp analiz etmek kuşkusuz daha doğru sonuç verecektir.
Ulusların kaderlerini tayin hakkı söylemi salt başına ele alınması gereken bir konu değildir.
Bunun kapsamını daha genişleterek ezen ve ezilen ulus devrimcilerin ilişkileri ortak veya ayrı örgütlenmenin neden ve sonuçları bir ulusun geleceğini ulusun kendi özgür iradesi ile karar vermesi ,ulusal mücadele veren siyasi yapılanmaların hepsinin sandıktan çıkan iradeye saygı göstermesi ve bu iradenin bağlayıcı bir fonksiyona sahip olması konuları detaylı olarak incelenmeli ve ona göre siyasi sonuç çıkarılmalıdır.
Bu konu yıllarca Türk ve Kürt devrimcileri arasında tartışıldı yazıldı çizildi.
Ancak gerçek anlamda her kesin üzerinde anlaşabileceği derli toplu tatminkar bir edebiyat ortaya çıkarılmadı. Örgüt ve partiler halkın adına karar verme konusunda kendi kendilerini yetkili kıldılar.
Ezilen ulusun devrimcileri ortak örgütlenmede yana olması gerekirken,ezen ulus devrimcileri,de ayrı örgütlenmenin daha doğru olacağını savunma yerine ortak örgütlenmede ısrarcı olmaları konuyu karma karışık bir hale getirmiştir.Klasiklerde yazılanların tersi uygulandı.
Yani Türk sol siyasi fraksiyonlar birlikte örgütlenmeyi savunurken Kürt devrimci fraksiyonlar,da ayrı örgütlenmeyi hedefleyerek Türk solunun çarpık zihniyetini açığa çıkarmasını sağladı.
Milliyetçilik ile şovenizm tartışmaları başını aldı yürüdü.Ezen ulus devrimcileri ezilen ulus devrimcilerini milliyetçilikle suçlarken ezilen ulus devrimcileri,de ezen ulus devrimcilerini sosyal şovenizm ile suçlayarak aralarındaki sıcak yapıcı ilişki bozulup çatışmalı bir mecraya savruldu.
Sonuçta Kürtler ayrı örgütlenerek Türk solunda görmesi gereken yardım ve dayanışmayı bulmadı yada bulamadı.Türk solunda ayrılan Kürtler Kürdistan’ı sömürge gördü ve örgütlenmelerini bunun üzerine inÅŸa ederek anti sömürgeci bir cephe oluÅŸturarak bağımsız sosyalist bir Kürdistan devletinin kurulmasını amaçladı.
Buna paralel olarak Türk solu Kürt sorununu Türkiye’nin bir iç sorunu olarak gördü bunun çözülmesini Türkiye devrimine baÄŸlayarak bir demokrasi meselesi ÅŸeklinde gösterip entegrasyon formülünü baz alarak insanları bağımsızlık çizgisinde kopartıp düşünsel bazda,da olsa milli misaki sınırları içerisine hapis etmeyi baÅŸardı.Genel olarak atmosfer böyleyken özelde, Türk solunun bu düşüncesi egemen Kürt siyaseti üzerinde nedenli etkili olduÄŸu kısa bir durum deÄŸerlendirmesi ile ortaya çıkacağı muhakkaktır.
Hal böyleyken TürkiyelileÅŸme, demokratik özerklik,.özgür yurttaÅŸ gibi söylemlerle Kürdistan ulusal kurtuluÅŸ mücadelesi fikrinde vazgeçildiÄŸi bizler bağımsız Kürdistan fikrini çöpe atık söylemleri Kürdistan’ı altın tepside bize sunsalar elimizin tersi ile iteriz.
Beyanları boş ve afaki sözler değildi.Bu sözler belli başlı bir ideolojinin Kürt ve Kürdistan sorununa bakış açısı olarak algılanmalıdır. Bu ideolojiyi hiç saklama gereğini duymadan açık ve seçik olarak güneyde oluşturulmak istenen bağımsız devlete karşı savaşacağız sözleri Kürtler ibretle izledi.
Buda gösteriyor ki bu düşüncede olan PKK ve yandaşları Kürtlerin bağımsızlık isteğini kabul etmediklerini, Kürt sorunun bir ulus bayrak ve toprak sorunu olmadığını sadece Türkiye,de var olan diğer sorunlar gibi bir iç sorun olduğunu bunun demokrasi ile çözülebilir bir mesele olarak gördü.
Bu bağlamda Kürt halkı tercihini yapmak için çok önemli bir kavşakta geçmektedir. Ya bağımsızlık referandumuna evet diyerek bu uğurda mücadele edip yaşamlarını yitiren şehitlerimizin ruhlarını sevindirecek yada hayır deyip onların bu kutsal mücadelelerini boşa çıkarıp kemiklerini sızlatacak bir tutum sergileyeceklerdir, tercih ezilen ulusundur.
Serdest ÖZGÜL