Med ReÅŸiyan // Yine Gelirsin
Elbet bir gün biter bu hasret bu ölüm
Yosun kokar yeniden toprak
Çiçekler de açar karanlık kuytularda
Hüzünlü akşamlar da dile gelir bir gün
Nehirler akar, turnalar uçar
Tufanlar da susar elbet
İşte o gün
Nemrut’tan Süphan’ a
Şırnak’tan Palu’ya
İnsanca yaşamak adına
Hak adına
Özgürlük şiirleri yazacağız dağ başında seninle
İşte o gün
Munzur’un eteÄŸinde bekle beni sevgili
Her acıda ayrılık vursada yollara
Gün gelir fırtınalar diner, zulüm biter
Eylülde geçer
Yaz olur mevsim
Yine gelirsin sevgili
Sevdaya büyür her kavgada umut
Bahara uyanan bir türküde aşka tutunabilmek gibi
Zindanda barış olup rüzgara dağılmak gibi
Yine gelirsin sevgili
Can çekişen gecelerin nefesinde sevinç
Yağmalanmış hayallerin dilinde ıslık
Soluksuz gökyüzünde masmavi bir bulut
Göçebe yüreÄŸimde açan ÅŸafak olursun sevgili…